
Camlara çarpan yağmur damlalarının sesi sanki içime düşüyor ve oradan yankılanıyor bedenimin hapsettiği boşlukta.Ağaçtaki kuru yapraklar ıslak dallara tutunamıyor.Rüzgarın eziyeti eşliğinde donmuş toprağa düşüyor.Ruhum geziniyor boş ve ıslak sokaklarda...Kalbim içerde göğüs kafesimi yumruklayıp dışarı çıkmaya çalışırken...
Hayatın insana neyi ne zaman göstereceği belli olmuyor.Bu çok ironik değil mi?Zaman ben onu izlemeye çalışırken geçip gidiyor.Ellerimde kalanlara bakıyorum.Tutabildiklerim belki de tutunabildiklerim.Akıp giden benim belki de...
Her hatadan sonra biraz daha anlıyorum ki hislerim yoğunlaşıyor.Deniz suyunun dibine sokmaya çalıştığım deniz topu gibi..Dibe itiyorum onları ama batmıyorlar...Biri gelip topu patlatıyor-plastik suyun dibine çöküyor..Biri gelip hislerimi delik deşik edip onları dibe batırıyor ve ben biraz daha hissizleşiyorum...Bir çocuğum daha sahip olduğu tüm oyuncaklar elinden çalınan...
Ben hayallerimde kendi dünyamı kuruyorum.Gerçekliğe kavuştuğunda bizim dünyamız olacak bir dünya..Beyaz kemikli ellerimle okşuyorum yüzünü.Dokunduğumda yok oluyor..İlerde olmayacak...
Rahat yaşamın bir yolunu bulamadım.Düşüncelerimi kazıp derine inebilir
misin?Orada yatıyor tüm gerçekler.Bedenim ve ruhum orada yatıyor.Kalbimden akan
ve ben yaşadıkça yenilecek olan kan koruyor hepsini.. Gecenin geldiğini sevimsiz bir baykuş haber veriyor.Artık anlamıyorum sensiz geçen geceyi ve gündüzü.Taş duvarların bedenimi hapsettiği yerdeyim.Havayı göremiyorum.Sensiz bomboş gezen ruhumun yazdan-kıştan,geceden-gündüzden haberi yok.Sensiz gezerken denizden esen rüzgarlarla üşüyor ruhum.Kendi kendine titriyor.Kendi soyutluğunda benim bedenime sarılamıyor seninkineyse ulaşamıyor...
Ne kadar sürdüğünü anımsayamadığım işkence sonunda zindanımın kapısı açılıyor.İçeri bir vampir süzülüyor tüm azameti ve tevazusuyla.Bu günkü kurbanıyım biliyorum.ruhum sayısız iğneyle dürtüklenmişçesine çürümüş bedenime dönüyor ve ışıldayan vampire bakıyor...Görüyorlar birbirlerinin içindeki ışıldayan su damlalarını.Ruhum sırılsıklam.Onunki de öyle.Gözlerinden akan yaşlardan anlıyorum...
Gelip dokunuyor ruhuma tüm şefkatiyle,artık biliyorum.Ben sınavımı verdim.Kendimi ebediyete teslim edebilirim.Huzurla...Bir vampirin kollarında..Benim vampirimin kollarında...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.